Kościół w Błennej od najdawniejszych lat promieniuje na okolicznych mieszkańców szczególną obecnością Najświętszej Marii Panny w jej cudownym obrazie zwanym Łaskawą Księżną Kujaw. Błenna zawsze była miejscem kultu maryjnego, które przyciągało pielgrzymów z całego regionu. Położna w obszarze Wielkiej Niziny Wielkopolsko-Kujawskiej była w przeszłości ważnym punktem na szlaku handlowym z Płocka do Poznania. Dawniej było tu dużo lasów i bagien, podróżni często gubili się w nich, dlatego niegdyś wieś nazywano Błędna, od błądzenia. Jak podaje stara legenda podróżni widywali dziwną jasność, której źródło miało pochodzić od Boga. Dlatego w miejscu tym, które dzisiaj jest centrum wsi, na widocznym wzniesieniu sytuowano kolejne świątynie.
O najstarszych drewnianych informują źródła historyczne z XV i XVI wieku. W roku 1517 biskup sufragan Aleksander Myszyński konsekrował świątynię, która była drugą albo trzecią świątynią drewnianą. Bardzo ważnym jest fakt, iż wyżej wymieniony biskup wystosował dokument nadający 40 dni odpustu nawiedzającym ten kościół w pewne uroczystości. To przemawia o liczniejszym odwiedzaniu Błennej przez wiernych z poza parafii. Niegdyś mogły przybywać pielgrzymki nawet z dalszych miejscowości. Błenna cieszyła się od dawna obrazem Matki Bożej, której lud wierny słusznie nazywał cudownym. Tu bowiem, jak świadczą akta wizytacji biskupów, Matka Najświętsza od niepamiętnych czasów rozliczne łaski swoje proszącym rozdawać zwykła. Niektórzy utrzymują, że już w XV wieku cudowny obraz był znany. O starożytności kultu zdają się świadczyć liczne pielgrzymki do Częstochowy. Pod koniec XVI wieku, kiedy proboszczem był ks. Andrzej Bembus, „połowa” parafian udała się na taką pielgrzymkę. Wydaje się, że obecnie czczony obraz Matki Bożej Błeńskiej został przywieziony z Częstochowy przez jedną z tych pielgrzymek i mógł zastąpić inny obraz, który ze starości lub innej przyczyny przestał istnieć.
W połowie XVII wieku do Błennej przybywały wielkie rzesze wiernych na uroczystości odpustowe. Z tego też względu w 1711 roku stwierdzono, iż kościół jest za mały dla potrzeb parafian i wiernych tu przybywających, którzy są zmuszeni stać na zewnątrz podczas uroczystych Mszy Świętych odpustowych. W tym miejscu trzeba stwierdzić bez wątpienia, że wierni gromadzili się przed obrazem Matki Bożej znajdującym się w głównym ołtarzu, który był przyozdobiony licznymi wotami, niektóre były niezwykłej wartości. W latach sześćdziesiątych XVII wieku kolator błeński Bielicki, przy współudziale ówczesnego proboszcza Ludwika Berkowskiego wybudowali nowy kościół, także drewniany, który był pokryty dachówką. Był to rok 1770. Od strony północnej do kościoła na zewnątrz przylegała kaplica z obrazem Matki Bożej. Kościół nie był konsekrowany, a jedynie poświęcony przez wspomnianego proboszcza.
Kult Matki Bożej w tym czasie bardo się rozwijał, a dowodem tego jest dokument Ojca Świętego Piusa VI z 26.04.1786 roku, który nadał przywileje odpustowe tutejszej świątyni, związane ze wszystkimi świętami maryjnymi oraz patronami, których obrazy znajdowały się w świątyni. Tych świąt było około dwanaście. Taki dokument papieski dawniej uważany był jako podniesienie świątyni do godności sanktuarium i tak było w ludowym podejściu do tego miejsca. Zewnętrzny skutek był taki, że w początkach XIX zaistniała potrzeba budowy jeszcze większego kościoła, który sprostałby potrzebom licznie gromadzących się pielgrzymów i wiernych. Wyzwanie to podjął Ks. Michał Orzechowski, który w 1861 roku rozpoczął budowę nowej murowanej świątyni – obecnie istniejącej. Konsekracji tej świątyni dokonał w dniu 12 czerwca 1878 roku Ksiądz Biskup Wincenty Teodor Chościak Popiel, sufragan kalisko-kujawski. Cudami słynący obraz i gorący kult Matki Bożej nie tylko rozprzestrzenił się w parafii, ale promieniuje na całe Kujawy i dalsze okolice. Dowodem tego są regularnie organizowane pielgrzymki, które na uroczystości odpustowe przybywają z Kłodawy, Chodcza, Dąbrowic, Przedcza, Łaniąt, Barłóg, Grzegorzewa, a nawet z Grochowalska. Kult Obrazu Matki Bożej Błeńskiej trwa nadal i się rozwija, wierni przybywający tu doznają wielu łask duchowych i cielesnych. Nadal przybywają tu pielgrzymki w zorganizowanych grupach, niektóre już od 160 lat, nieustannie składane są podziękowanie i prośby, zawieszane wota dziękczynne. Miejsce to ma szczególne znaczenie bo wielu emigrujących za pracą, którzy jednak utożsamiają się z tą społecznością i za wielką radość poczytują sobie, że mogą tu powrócić do korzeni, że nadal trwa tutaj ten niepowtarzalny klimat. Bardzo wielu pielgrzymów korzysta z sakramentu pojednania i Komunii Świętej. W sposób szczególny łaski otrzymują małżeństwa, które borykają się z problemem posiadania własnych dzieci. Maryja nadal w tym miejscu gromadzi swoje dzieci ukazując im Swojego Syna.
Decyzją prawną Księdza Biskupa Ordynariusza Wiesława Meringa w dniu 8 września 2014 roku świątynia w Błennej z cudownym obrazem Matki Bożej została proklamowana oficjalnie nowym (choć jest przecież „starym”) sanktuarium w diecezji włocławskiej. Mamy nadzieję, że ta decyzja doda oficjalnej rangi tutejszej świątyni i parafii dopełniając oczekiwań gromadzących się tu pielgrzymów oraz przyczyni się do jeszcze większej czci dla Matki Bożej i Jej Syna. Oby nadal jednoczyła ludzi i dawała im poczucie bezpieczeństwa, inspirowała do podejmowania nowych wyzwań dla upiększania i rozwoju tej małej ojczyzny. Tą uroczystością ogłoszenia naszej świątyni sanktuarium rozpoczęliśmy przygotowania do jeszcze większych duchowych przeżyć, jakimi była Koronacja Cudownego Obrazu, która miała miejsce w dniu 15 sierpnia 2015 roku.
Sanktuarium w Błennej to swoiste miejsce, gdzie za wstawiennictwem Matki Bożej obficie rozlewane są łaski Boże, gdzie nadal wysłuchiwane są prośby proszących i błagających pielgrzymów. Matka Boża szczególnie obdarza łaskami małżonków borykających się z problemem rodzicielstwa. Serdecznie zapraszamy do odwiedzenia tego miejsca, do odczucia swoistego pełnego ciepła i pokoju Matczynego serca.