Eucharystia stanowi w istocie „skarb” Kościoła, cenne dziedzictwo, które zostawił nam Pan. Jednakże oddziaływanie tego skarbu, przeznaczonego dla ochrzczonych nie kończy się w Kościele: Eucharystia to Pan Jezus, który daje siebie „za życie świata” (J 6,51). W każdym czasie i w każdym miejscu On pragnie spotkać człowieka i nieść mu życie Boże. I nie tylko. Eucharystia ma wymiar kosmiczny: przemiana chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa stanowi w istocie początek przebóstwienia samego stworzenia. Dlatego uroczystość Bożego Ciała wyróżnia procesja z Najświętszym Sakramentem, która ma bogatą wymowę. Niosąc Eucharystię przez nasze wioski, ulice i place, pragniemy przybliżyć Chleb, który zstąpił z nieba, do naszego codziennego życia; chcemy aby Jezus szedł tam, gdzie my chodzimy i żył tam, gdzie my żyjemy. (por. Benedykt XVII 18.06.2006)

Galeria zdjęć z uroczystości jest dostępna tutaj.

W miesiącu maju, w polskiej pobożności wyjątkowo spełniają się słowa zapisane w Ewangelii św. Łukasza „Błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia” (Łk 1.48). To dla Polaków szczególny czas, aby jeszcze raz wyśpiewać Najświętszej Dziewicy zaszczytne imiona i tytułu jakimi na przestrzeni wieków Ją czcimy. Przecież pod jej obronę uciekamy się we wszystkich swoich przeciwnościach i potrzebach. Ona jest naszą Orędowniczką, Wspomożycielką, Pomocnicą. Przeżywany obecnie czas skłania nas do wołania „Weź w opiekę naród cały…” Maj to czas I Komunii Świętych – to radość dzieci, że już w pełni przeżywają Eucharystię, że Jezus pod postaciami Chleba i Wina może zagościć w ich sercach. Jest to również dla nas okazja do refleksji, gdzie jest mój Jezus, czy w moim sercu jest jeszcze dla niego miejsce? Obyśmy przez wstawiennictwo Matki Bożej odnowili pierwotną radość ze wspólnoty z Jej Synem.