„Dziś narodził się nam Zbawiciel”. Przyszedł po to, aby przywrócić naszą więź z Panem Bogiem. Ta dobra nowina przynosi radość ludziom wszystkich czasów. Dodaje otuchy i wlewa nadzieję także w nasze serca, w czasie, kiedy tak wielu ludzi pogrążonych jest w nocy beznadziejności, zwątpienia i lęku o przyszłość. Pełni wiary i radości świętujemy więc ten szczególny czas Bożego nawiedzenia. Niech te święta dla wszystkich Drogich Parafian i Gości będą pełne Bożego błogosławieństwa i miłości, którą przynosi ze sobą Boży Syn pod nasze dachy, w nasze rodziny i serce każdego z nas. Niech ta Boża radość i miłość przedłuża się na kolejne dni naszego świętowania i na całą naszą, nieraz trudną, codzienność.

21 grudnia 2016 r. zmarł w wieku 70 lat w La Plata w Argentynie o. Józef Baraniak – redemptorysta.

O. Józef Baraniak CSsR urodził się 21 stycznia 1946 r. w Błennej, pierwsze śluby zakonne złożył 24 września 1962 r., śluby wieczyste 1 lutego 1972 r. Został wyświęcony na kapłana 21 czerwca 1972 r. w Tuchowie. Poza latami formacji zakonnej i kapłańskiej w Polsce, całe swe życie redemptorysty spędził jako misjonarz w Ameryce Południowej. W 1973 roku wyjechał na misje do Argentyny, gdzie został przełożonym i proboszczem parafii Najświętszego Serca w Villa Angela, następnie pełnił posługę jako proboszcz w kilku kolejnych parafiach: Matki Nieustającej Pomocy w Buenos Aires, w miejscowości Charata, w domu parafialnym i nowicjacie redemptorystów w San Pedro, potem w Matara i ponownie w Villa Angela. Od 2013 r. był wikariuszem w parafii Matki Bożej Fatimskiej w Chubut w Patagonii.

Z wielką radością wracał  w rodzime strony, do stóp Matki Bożej Błeńskiej. Regularnie (średnio co 3 lata) przyjeżdżał do Polski. W czasie pobytu w Błennej, zawsze z dużym zaangażowaniem włączał się w życie naszej wspólnoty parafialnej.

Zmarł po dłuższej chorobie 21 grudnia 2016 r. w La Plata. Został pochowany w Quilmes 22 grudnia 2016 r.

Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie!

Krótki materiał filmowy z uroczystości pogrzebowej jest dostępny tutaj.

Tradycyjnie w drugą niedzielę adwentu w naszej parafii rozpoczęły się rekolekcje przygotowujące nas na godne i właściwe przeżywanie świąt Bożego Narodzenia. Słowem Bożym dzielił się z nami Ojciec Kazimierz Poręba ze Zgromadzenia Ojców Orionistów, aktualnie pełniący obowiązki dyrektora Domu Pomocy Społecznej w Izbicy Kujawskiej. Rekolekcjonista zachęcił nas, aby nie bać się wziąć Jezusa za przewodnika w naszym życiu. Nie jest to rzecz prosta, ale tylko On ma Słowo Życia Wiecznego. Przyjmując Chrystusa nie może być żadnych kalkulacji, to musi być postawa dziecka. Tu Ojciec Kazimierz przytoczył, jak jego podopieczni darzą zaufaniem swoich opiekunów.

W adwentowym przygotowaniu do Bożego Narodzenia nie może zabraknąć Sakramentu Pojednania, który nie tyko otwiera nasze serce dla Boga, ale konieczne jest aby przebaczający grzech Jezus pomógł nam otworzyć się na drugiego człowieka, co jest o wiele trudniejsze. Dobra rodzina jest miejscem gdzie uczymy się właściwych relacji i chociaż ona nie jest pozbawiona zagrożeń i trudności, to obecność Boga jest gwarantem, że można nawet z najtrudniejszych opresji wyjść umocnionym. Na zakończenie rekolekcji, które 06.12.2016 miały swój finał, jak przystoi na ten dzień, przybył sam św. Mikołaj i sprawił wszystkim niespodziankę.

Galeria zdjęć z uroczystości jest dostępna tutaj.

Z wielką radością została przyjęta w naszej parafii informacja przekazana przez Pasterzy Kościoła w Polsce o Jubileuszowym Akcie Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Przyjęcie panowania Jezusa, uznanie Go swym Panem ma znaczenie zbawcze. Jest pragnieniem serc Polaków i historii życia niejednej parafii, by „Intronizacja Chrystusa Króla”  miała miejsce  przy okazji rekolekcji czy misji świętych. Znakiem takiego wydarzenia w naszej parafii jest piękna figura Chrystusa Króla z lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Dla niej przebudowano ołtarz aby mogła być godnie eksponowana i aby mogły się tu obywać modlitwy. Tu też, przed tym ołtarzem obywała się nowenna poprzedzająca uroczysty akt. Wszyscy uświadomiliśmy sobie, że tak jak nasi dziadowie czy ojcowie przyjmowali że cała Prawda jest w Chrystusie, tak i nam przy dzisiejszych zagrożeniach koniecznym jest, aby Chrystusa Króla postawić na Jemu właściwym miejscu.